จากบันทึกประวัติศาสตร์ ที่ค้นคว้าโดยมหาวิทยาลัยฟอริด้า(JO) ยืนยันว่า
"......ในระหว่างการเดินทางของ กองเรือของเจิ้งเหอได้ประสบความสำเร็จในการใช้ความรู้ทางดาราศาสตร์ นำมาประกอบในการวัดเส้นแวง
เรื่องนี้เห็นได้จากเส้นแวงของชายฝั่งตะวันออกของอาฟริกาที่แสดงไว้ในแผนที่ซึ่งเขียนโดยเจิ้งเหออย่างแม่นยำจนปัจจุบัน..."
ซึ่งต่อมาได้ปรากฏอยู่ในแผนที่กันติโน(คศ.1502) ราว 300 ปี ก่อนที่ จอห์น แฮริสัน จะผลิตนาฬิกาโครโนมิเตอร์
ที่เจิ้งเหอสามารถคำนวณเส้นแวงได้นั้น เป็นผลมาจากการคำนวณตามวิชาดาราศาสตร์-คัมภีร์มหาจักพรรดิ์ราชฯ อันได้เรียนมาจากสำนักวัดป่าแก้วอยุธยา
อีกทั้งทางด้านอุตุศาสตร์นั้นช่วยให้กองเรือเจิ้งเหอสามารถคำนวนทิศทางลม ฝน ฟ้า และพายุได้ล่วงหน้า
ซึ่งต่อมาภายหลังจากเจิ้งเหอกลับไปยังต้าหมิง ก็ได้ถวายคัมภีร์มหาจักพรรดิ์แก่กษัตริย์จูตี้
ทำให้มีการก่อตั้งสำนักพยากรณ์อากาศ หรือ กรมอุตุนิยมวิทยาของต้าหมิง
โดยส่งช่างต้าหมิงไปลอกแบบกรมธัญญาหารของเมืองสุโขทัย ที่ก่อตั้งโดยกมรเตงอัญศรีสุริยพงษ์รามลิไท(ประวัติศาสตร์ไทยเรียกว่า พญาลิไท)
เป็นครั้งแรกในแผ่นดินต้าหมิง เพื่อประโยชน์ทางเกษตรกรรมและป้องกันอุทกภัย
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น